اگر حضرت زهرا(س) بپرسند «در دفاع از امام زمانت چه کردی» چه پاسخی داریم؟
تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۶۹۴۷۴۸
حجتالاسلام محمدصادق کفیل، رئیس مرکز تخصصی صحیفه سجادیه در گفتوگو با خبرنگار قرآن و فعالیتهای دینی خبرگزاری فارس با تسلیت ایام شهادت حضرت فاطمه (س) اظهار داشت: حضرت زهرا (س) بهترین الگو برای ما است. بنابراین در نظام زندگی اگر بخواهیم از کسی الگوبرداری کنیم، باید شاخصههای زندگی حضرت زهرا (س) را احصا کنیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مهمترین ویژگی حضرت زهرا (س) دفاع از امام عصر است
وی افزود: وجود نورانی امام عصر(عج) فرمودند «الگوd من مادرم فاطمه (س) است». این فرموده برای ما هم باید درس باشد، چرا که ما از طرفی میگوییم امام ما، امام عصر (عج) است و از طرفی هم ایشان میفرمایند الگوی من حضرت زهرا (س) است. بر همین اساس، باید الگوی ما که خود را مطیع امر حضرت ولیعصر (عج) میدانیم، حضرت فاطمه زهرا (س) باشد.
رئیس مرکز تخصصی صحیفه سجادیه با اشاره به اینکه وقتی الگو مطرح میشود، دیگر در نظام زندگی رها نیستیم، بلکه از صبح که بیدار میشویم، میدانیم چگونه باید اقدام کنیم، خاطرنشان کرد: همه ما درباره شخصیت حضرت زهرا (س) کم نشنیدیم، اما مهمترین و بارزترین ویژگی ایشان، دفاع از امام زمان است. اینکه انسان خود را مدافع امام بداند، از اهمیت زیادی برخوردار است. ما در دعای عهد، هشت مقام را از خدا طلب میکنیم که جلوه عملی این هشت مقام حضرت زهرا (س) است. اگر اراده امام را بر اراده خود ارجح بدانیم، یعنی از امام تبعیت کردهایم، اما چقدر در دفاع و حمایت از امام قدم برداشتهایم؟
حجتالاسلام کفیل خاطرنشان کرد: اگر حضرت زهرا (س) از ما سوال کنند که «در دفاع از امام زمانت چه کردی؟» ما چه جوابی داریم؟ حضرت زهرا (س) در طول عمر بابرکت خود دفاع از امام عصر را به ما آموخت و حجت را بر ما تمام کرد. بنابراین ما باید با مطالعه سیره ایشان و درک صحیح از اقدامات ایشان، همانگونه عمل کنیم.
حضرت زهرا (س) ۴۰ شب برای پیدا کردن «یار» به خانه انصار و مهاجرین رفتند
وی با بیان اینکه صفتی که به همه ائمه اطهار (ع) اطلاق میشود، غربت است، گفت: غریب به چه کسی میگویند؟ گاهی در خانه یا وطن خود غریب هستیم و میگوییم کسی نیست حرف مرا بفهمد و من را یاری کند. نقطه مقابل غربت و به نوعی راه نجات از غربت، «یار» است. وقتی میگوییم امامان ما غریب هستند، یعنی تنها بودند. ما در وصف امام عصر (عج) داریم «او تنهاست و یار ندارد». اگر امام علی (ع) بعد از رحلت پیامبر اعظم (ص) ۲۵ سال خانهنشین شدند یا حضرت حجت (عج) نزدیک یک هزار و ۲۰۰ سال از نظرها غایب است و غمی ایشان را اذیت میکند، همه به خاطر غربت است.
رئیس مرکز تخصصی صحیفه سجادیه ادامه داد: حضرت زهرا (س) به ما درس دادند و در دعای ندبه نیز میخوانیم که میفرمایند بر من سخت است بفهمم تو (حضرت ولی عصر (عج)) را رها کنند و هرکه میتواند تو را یاری کند، تو را یاری نکند. حضرت زهرا (س) ۴۰ شب خانه انصارو مهاجرین رفتند، خطبه خواندند و وصیت کردند تا یک اتفاق بیفتد و آن اتفاق این بود که آنها را با امیرالمؤمنین (ع) یار و همراه کنند.
تحقق حکومت علوی نتیجه فداکاری و تلاشهای حضرت زهرا (س) بود
حجتالاسلام کفیل با اشاره به اینکه انتظار برای ظهور فقط به معنای یار شدن نیست، بلکه باید یار هم تربیت و همراه کرد، گفت: دوره غیبت فقط به معنای یار شدن نیست، بلکه جامعه را هم باید یاری کرد. حضرت زهرا (س) نفرمودند که خودم یار هستم، بلکه ایشان برای همراه کردن سایر افراد هم تلاش و یار تربیت کردند. اگر حضرت علی (ع) بعد از چند سال به حکومت رسیدند، به خاطر گامهای حضرت فاطمه (س) بود.
وی با بیان اینکه یکی از شئون امامت، حاکمیت است، تصریح کرد: به تعبیر امام علی (ع) مردم صالح نمیشوند، مگر با صالح شدن مدیران. یعنی امام باید حاکم باشد تا بتواند دستورات دین را اجرایی کند. دغدغه امامان معصوم هم حاکمیت بود. بعد از پیامبر اعظم (ص) دغدغه این بود که امام علی (ع) حاکم شوند. امیرالمومنین (ع)، امام بودند و مردم بنا نبود حضرت امیرالمومنین(ع) را امام کنند، بلکه قرار بود امیرالمومنین حاکم شوند و حکومت کنند. حضرت فاطمه (س) جان و هستی خود را دادند تا این اتفاق بیفتد و حضرت علی (ع) حاکم شوند.
اصل در نظام اسلامی، حاکمیت اسلامی است/ منتظریم امام عصر (عج) برای حکومت اسلامی ظهور کنند
رئیس مرکز تخصصی صحیفه سجادیه افزود: فاطمه زهرا(س) توجه دارند که امیرالمومنین باید حکومت کند تا بتواند دستورات دین و فرامین الهی را پیاده و جامعه را اصلاح کند. ایشان به سوی انصار و مهاجر نرفتند تا بگویند «علی (ع) امام شود»، بلکه خواستند تا علی (ع)حکومت کند و غاصبان حکومت را کنار بگذارد. امام علی (ع) تشنه دنیا نبودند بلکه میخواستند به داد دین برسند و برای این دغدغه حرکت کردند. چرا که در نظام اسلامی، اصل حاکمیت اسلامی است و ما منتظریم امام عصر (عج) برای حکومت اسلامی ظهور کنند.
وی با بیان اینکه وقتی میگوییم امام عصر (عج) در پس پرده غیبت است به این معنا نیست که فقط دیده نمیشوند، خاطر نشان کرد: ما منتظر نیستیم حضرت ولیعصر (عج) امامت کند، بلکه منتظریم شأن حکومت عملی شود. ما منتظر حکومت حضرت مهدی (عج) هستیم تا دنیا را مدیریت کنند. البته این کار سنگینی است. حکومت آنقدر مهم است که فقط برای حضرت سلیمان (ع) با آن همه امداد الهی آن هم برای مدتی فراهم شد. حکومت آنقدر مهم است که برای ۱۱ امام ما به طور شایسته محقق نشد وامام علی (ع) چند سال و امام حسن (ع) فقط چند ماه توانستند بر مردم حکومت کنند. امام حسین (ع) برای حاکمیت دین قدم برداشتند و همه ائمه این دغدغه را داشتند، اما یاری نداشتند.
حاکمیت دین نیازمند یاران فاطمی است
رئیس مرکز تخصصی صحیفه سجادیه با بیان اینکه حاکمیت دینی نیازمند یاران فاطمی است، گفت: اگر میخواهید امام زمان (عج) ظهورکرده و حکومت کنند، باید یار باشند و این مهم است که فقط خودمان نگوییم ما یار هستیم بلکه باید جامعه را هم یار و همراه سازیم. برای این امر هم باید با صدیقه اطهر(س) زندگی کنیم و قدم برداریم. وقتی قدم برداشتیم و حرکت کردیم، زمینه فراهم میشود و این اتفاق میافتد. بنابراین، همه وجودمان باید وقف حاکمیت دینی و ایجاد جامعه اسلامی شود و در امور از حضرت زهرا (س) الگو بگیریم.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: دین امام صحیفه سجادیه حضرت زهرا ایام فاطمیه حکومت علوی دفاع از امام حاکمیت دین حضرت فاطمه حضرت زهرا امام عصر امام علی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۶۹۴۷۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نور محبوسی که خاموش نشد
هر چند تقویمها را ساختهاند تا به ما سال و ماه را یادآوری کنند تا زمان را از دست ندهیم اما این، همه فایده خطکشی سال و ماه نیست. گاه همین خط و نشانهها به ما کمک میکند سری به روایتهای بهجامانده از حوادث و اشخاص در تاریخ بزنیم. وقایع و اشخاصی که برای ما عبرتها و یادآوریهایی با خود دارند. در این میان میتوان مدعی شد تقویم شیعه برای ما بچه مسلمانها، سراسر ذکر و یادآوری است. به همین دلیل بر آن شدیم در مجموعه نوشتههایی، برخی از این یادآوریها و ذکرها را بیاوریم.
مناسبتهای ماه شوال را که مرور میکنی، در برخی روزها بیشتر از بقیه ممکن است مکث کنی. یکی از این روزها، سالروز دستگیری امام کاظم(ع) توسط هارون عباسی است. آنطور که شنیدهایم و میدانیم، آغاز امامت ایشان همزمان با دوران استقرار و ثبات خلافت عباسیان است. سلسلهای که دارای حکام مستبدی بود و به حکومتدارای همراه با خفقان و تهدید و بگیر و ببند، مشهور بودند. طبیعی است در چنین شرایطی، شخصیتی مانند امام موسی کاظم(ع) روز خوش نداشته باشد. بنا به روایتهای تاریخی، علت اصلی اسارت و زندانی کردن امام موسی کاظم(ع)، شهرت امام و دسترسی شیعیان به ایشان و توجه بیسابقه مردم به آن حضرت است. حضرت موسی بن جعفر(ع) در طول دوران امامتش بارها از طرف خلفای عباسی احضار و زندانی شد. در مورد مدت زندانی بودن امام(ع) گزارشهای مختلفی وجود دارد که میتوان گفت مدت آخرین اسارت منتهی به شهادت ایشان چهار تا پنج سال و مجموع اسارت ایشان در دوران زندگیشان، بین 10 تا 12سال است. اگرچه در بسیاری از موارد، امام(ع) در خانه برخی از افراد، محصور و تحت نظر بودند؛ اما در مواردی حکومت عباسی به شکنجه ایشان در زندانهایی مخوف و سیاهچالها میپرداختند که در زیارتنامه حضرت به این موضوع اشاره شده است. بر اساس گزارشی دیگر، هارون گاهی برای تفریح به پشتبامی میرفت که مشرف به زندان بود. روزی به ربیع گفت این پارچه چیست که هر روز آن را داخل زندان میبینم؟ ربیع گفت: پارچه نیست! موسی بن جعفر است که پس از فجر تا هنگام نماز ظهر به سجده میرود. هارون گفت: او از راهبان بنیهاشم است! ربیع از او پرسید: پس چرا در زندان بر وی سختگیری میکنی؟ هارون گفت: چارهای نیست!
نخستینبار امام در زمان خلافت مهدی عباسی از مدینه به بغداد تبعید شد که زمان دقیق آن ذکر نشده است. اما دومین بار به وسیله هارون در ۲۰شوال سال ۱۷۹ق در مدینه دستگیر و ۷ ذیالحجه در بصره در خانه عیسی بن جعفر زندانی شد. نفوذ معنوی امام کاظم(ع) در دستگاه حاکم بهحدی بود که کسانی مانند علی بن یقطین وزیر دولت عباسی، از دوستداران حضرت موسی بن جعفر(ع) بودند و به دستورات ایشان عمل میکردند. هارون سرانجام در سفری که در سال 179 به خانه خدا رفت، از عظمت معنوی امام و احترام خاصی که ایشان در بین مردم داشت بیش از پیش آگاه شد. او پس از بازگشت به مدینه و زیارت مرقد پیامبر(ص) تصمیم گرفت موسی بن جعفر(ع) را دستگیر و زندانی کند. به دستور هارون در زمان انتقال آن حضرت از مدینه به بصره، کجاوههایی در مسیر همراه با کجاوه امام حرکت کردند تا در طول مسیر از راههای مختلف مسیر خود را تغییر دهند و به این ترتیب مردم ندانند امام را به کجا و با کدام کجاوه بردند. این سیاست برای مأیوس کردن مردم و بیخبری از تبعیدگاه امام(ع) بود، سیاستهایی که نشاندهنده ترس حاکمان مستبد از نور و عظمت این امام بزرگوار بود؛ ترسی که به شهادت ایشان منجر شد. اما تاریخ گواه معتبری برای شکست استبداد و باقی ماندن نور است.
زهره هاشمی