به نقل از «فارس»

علوی تهرانی: امام زمان (عج) ۳۱۳ یار تنوری می‌خواهد

تاریخ انتشار: ۲۴ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۵۰۵۶۲۴

حجت‌الاسلام علوی تهرانی گفت: امام زمان (عج) ۳۱۳ یار تنوری می‌خواهد؛ یعنی افرادی که بفهمند امام، مظهر خداست و می‌تواند همانند خداوند به آتش بگوید: سرد باش!

به گزارش خبرنگار حوزه مسجد و هیأت خبرگزاری فارس، مراسم عزاداری شهادت حضرت فاطمة‌الزهرا(س) و عرض تسلیت به خانواده‌های داغدیده در سانحه سقوط هواپیما در مهدیه امام حسن مجتبی(ع) با قرائت قرآن احمد ابوالقاسمی، سخنرانی حجت‌الاسلام علوی تهرانی و مدیحه‌سرایی منصور ارضی، حسین سازور، محمود کریمی، محمدرضا طاهری، سعید حدادیان، حسین طاهری و محمد حسین حدادیان برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حجت الاسلام سیدمحمد باقر علوی تهرانی در این مراسم اظهار داشت: واژه ایمان ۸۱۱ مرتبه در قرآن کریم مطرح شده است، زمانی که واژه‌ای در قرآن، به این میزان تکرار شده، نشان از اهمیت آن است یعنی شاخصه قرآن، در ایمان خلاصه می‌شود.

 وی ادامه داد: در آیه ۱۳۶ سوره نساء داریم: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ؛ ای کسانی که فکر می‌کنید ایمان آوردید، دست از بازیگری بردارید و ایمان آورید» ما باید بدانیم ایمان حقیقی، مقبول خداوند است و با بازیگری کار حل نمی‌شود.

علوی تهرانی گفت: در آیه ۲۸ سوره حدید نیز به همین موضوع اشاره شده است که داریم: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَآمِنُوا؛ ای کسانی که ایمان آوردید، از خدا بترسید و ایمان آورید» یعنی ایمان شما را قبول نداریم و در نهایت در آیه ۱۰۶ سوره یوسف خداوند به‌گونه‌ای آب پاکی را بر روی دست افراد می‌ریزد و می‌فرماید: «وَمَا یُؤْمِنُ أَکْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلَّا وَهُمْ مُشْرِکُونَ؛ اکثر افرادی که مدعی هستند ایمان دارند ایمان آنها توأم با شرک است» یعنی افرادی هستند که توهم ایمان داشتن، دارند.

این سخنران دینی با بیان اینکه باید مرز میان ایمان حقیقی و ادعایی را بشناسیم تصریح کرد: اعرابی نزد پیامبر (ص) آمدند و عرضه داشتند ما ایمان داریم که خدا بدون فاصله فرمود: «قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَلَٰکِنْ قُولُوا أَسْلَمْنَا؛ شما ایمان ندارید، بگویید اسلام دارید».

وی اضافه کرد: یکی از اهالی کوفه نزد امام صادق (ع) آمد و بعد از سلام و تحیت به حضرت عرضه داشت، من شیعه و سرسپرده شما هستم. حضرت از او پرسید، ما در کوفه چه تعداد شیعه داریم؟ او پاسخ داد: ۵۰ هزار شیعه داریم. حضرت پرسید ۵۰ هزار شیعه؟! و او پاسخ داد: شاید بتوان گفت ۴۵ هزار نفر. این‌قدر حضرت عدد را تنزل داد و سوال کرد تا در نهایت آن فرد گفت: شاید بتوان گفت ۲۰ نفر شیعه داریم. حضرت فرمود تمام آرزوی من این است در کوفه ۲۵ نفر یار داشته باشم. این سخن نشان دهنده مظلومیت ایشان است. امام صادق (ع) ۴ هزار نفر شاگرد داشت که تنها فقه و اصول را از ایشان یاد می‌گرفتند وگرنه آمار کلی شاگردان ایشان را می‌توان در حدود ۱۲ هزار نفر دانست که در روایتی داریم، فردی از ایشان می‌پرسد چرا با وجود این همه شاگرد قیام نمی‌کنید؟ ایشان پاسخ می‌دهند اگر به تعداد این گله گوسفند یار داشتم قیام می‌کردم. راوی می‌گوید آنها را شمردم به ۴۰ گوسفند نمی‌رسید.

علوی تهرانی گفت: امروز امام زمان (عج) نیز ۳۱۳ نفر یار می‌خواهد. چرا پیدا نمی‌شود تا ایشان ظهور کنند؟ دلیل آن است که ما توهم ایمان داریم و باید به حقیقت ایمان دست پیدا کنیم. توهم در ایمان مانع ظهور است.

این سخنران دینی اضافه کرد: اگر انسان دارای ایمان حقیقی باشد، لازم نیست ۴۰ شب چهارشنبه به مسجد مقدس جمکران رود تا بتواند امام زمان (عج) را ملاقات کند؛ بلکه ایشان خود به دیدار او خواهد آمد.

وی افزود: امام صادق علیه السلام می‌فرماید: تظاهر به دینداری نباید شما را گول بزند زیرا دین داری قلبی است.

علوی تهرانی تصریح کرد: شیخ صدوق نقل می‌کند عده‌ای از ایران به نزد امام رضا (ع) در مدینه رفتند و در زدند و عرض کردند ما شیعه شما هستیم، امام رضا (ع) که به امام رئوف معروف است، پشت در بودند. تأمل کردند و پاسخ دادند: شما را نمی‌شناسم. مجدداً در زدند حضرت سوال کرد چه کسی هستید؟ و باز گفتند: ما شیعه شما هستیم، ایشان باز هم پاسخ دادند، نمی‌شناسم. ۶۰ مرتبه این کار را تکرار کردند و هر بار حضرت فرمودند، نمی‌شناسم تا اینکه بار آخر گفتند ما از محبین شما هستیم. ایشان در را باز کردند و از آن‌ها استقبال کردند. رندی از میان جمعیت پرسید چرا در دفعه‌های گذشته در را باز نکردید. ما که همان افراد هستیم؟ حضرت پاسخ دادند: شما ادعایی می‌کردید که اشتباه بود، اما زمانی که گفتید محب هستید به قلب‌های شما نگاه کردم و دیدم، واقعاً دوست‌دار ما هستید.

امام جماعت مسجد حضرت امیر(ع) تهران تصریح کرد: سهل بن حسن خراسانی به محضر امام صادق (ع) رسید و به ایشان عرضه داشت صد هزار شمشیر به دست در خراسان آماده هستند تا قیام کنید. یعنی به معنای امروزی گفت از تو به یک اشاره از ما به سر دویدن. تنور در منزل امام روشن بود. ایشان به سهل فرمود: داخل تنور برو، او گفت: من خیرخواه شما هستم و آماده قیام، چرا به تنور بروم؟‌هارون مکی در همین زمان وارد شد و حضرت به او گفت داخل تنور برو، او بدون آنکه چیزی بپرسد، وارد تنور شد. حضرت رو به سهل کرد و از احوال خراسان پرسید. او پاسخ داد اما به امام گفت: او می‌سوزد. امام باز سوال دیگری کرد و سهل مجدداً گفت این فرد می‌سوزد، در نهایت امام به او گفت: در تنور را بردار و وضعیت او را ببین. حسن مشاهده کرد‌ هارون با همان وضعیتی که داخل تنور شده بود، بدون هیچ آسیبی در آنجا حضور دارد. امام از او سوال کرد مشابه این فرد در خراسان چه تعداد دارید؟ او گفت فردی این چنین نداریم.

 این سخنران مذهبی تصریح کرد: امام زمان (عج) ۳۱۳ یار تنوری می‌خواهد یعنی افرادی که بفهمند امام مظهر خداست و همان گونه که خداوند ابراهیم را به داخل آتش انداخت و به آتش گفت سرد باش چنان که یخ نزند، امام نیز می‌تواند به آتش بگوید، سرد باشد، یعنی باید به امام اعتماد داشت و این مهمترین مولفه در امام شناسی است.

 وی افزود: امام صادق (ع) در روایتی می‌فرمایند: «رَحِمَ اللّهُ شیعَتَنا ! شیعَتُنا ـ وَاللّهِ ـ هُمُ المُؤمِنونَ !؛ خداوند ، شیعیان ما را رحمت کند! آنان ـ به خدا سوگند ـ ، حقیقتاً مؤمن اند»

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: حجت الاسلام علوی تهرانی محمود کریمی سعید حدادیان محمدرضا طاهری منصور ارضی مهدیه امام حسن مجتبی قاسم سلیمانی جانباختگان سانحه هوایی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۵۰۵۶۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نور محبوسی که خاموش نشد

هر چند تقویم‌ها را ساخته‌اند تا به ما سال و ماه را یادآوری کنند تا زمان را از دست ندهیم اما این، همه فایده خط‌کشی سال و ماه نیست. گاه همین خط و نشانه‌ها به ما کمک می‌کند سری به روایت‌های به‌جامانده از حوادث و اشخاص در تاریخ بزنیم. وقایع و اشخاصی که برای ما عبرت‌ها و یادآوری‌هایی با خود دارند. در این میان می‌توان مدعی شد تقویم شیعه برای ما بچه مسلمان‌ها، سراسر ذکر و یادآوری است. به همین دلیل بر آن شدیم در مجموعه نوشته‌هایی، برخی از این یادآوری‌ها و ذکرها را بیاوریم.

مناسبت‌های ماه شوال را که مرور می‌کنی، در برخی روزها بیشتر از بقیه ممکن است مکث کنی. یکی از این روزها، سالروز دستگیری امام کاظم(ع) توسط هارون عباسی است. آن‌طور که شنیده‌ایم و می‌دانیم، آغاز امامت ایشان همزمان با دوران استقرار و ثبات خلافت عباسیان است. سلسله‌ای که دارای حکام مستبدی بود و به حکومت‌دارای همراه با خفقان و تهدید و بگیر و ببند، مشهور بودند. طبیعی است در چنین شرایطی، شخصیتی مانند امام موسی کاظم(ع) روز خوش نداشته باشد. بنا به روایت‌های تاریخی، علت اصلی اسارت و زندانی کردن امام موسی کاظم(ع)، شهرت امام و دسترسی شیعیان به ایشان و توجه بی‌سابقه مردم به آن‌ حضرت است. حضرت موسی بن جعفر(ع) در طول دوران امامتش بارها از طرف خلفای عباسی احضار و زندانی شد. در مورد مدت زندانی‌ بودن امام(ع) گزارش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توان گفت مدت آخرین اسارت منتهی به شهادت ایشان چهار تا پنج سال و مجموع اسارت ایشان در دوران زندگیشان، بین 10 تا 12سال است. اگرچه در بسیاری از موارد، امام(ع) در خانه برخی از افراد، محصور و تحت نظر بودند؛ اما در مواردی حکومت عباسی به شکنجه ایشان در زندان‌هایی مخوف و سیاهچال‌ها می‌پرداختند که در زیارت‌نامه حضرت به این موضوع اشاره شده است. بر اساس گزارشی دیگر، ‌هارون گاهی برای تفریح به پشت‌بامی می‌رفت که مشرف به زندان بود. روزی به ربیع گفت این پارچه چیست که هر روز آن‌ را داخل زندان می‌بینم؟ ربیع گفت: پارچه نیست! موسی بن جعفر است که پس از فجر تا هنگام نماز ظهر به سجده می‌رود. ‌هارون گفت: او از راهبان بنی‌هاشم است! ربیع از او پرسید: پس چرا در زندان بر وی سخت‌گیری می‌کنی؟ ‌هارون گفت: چاره‌ای نیست!

نخستین‌بار امام در زمان خلافت مهدی عباسی از مدینه به بغداد تبعید شد که زمان دقیق آن ذکر نشده است. اما دومین بار به وسیله هارون در ۲۰شوال سال ۱۷۹ق در مدینه دستگیر و ۷ ذی‌الحجه در بصره در خانه عیسی بن جعفر زندانی شد. نفوذ معنوی امام کاظم(ع) در دستگاه حاکم به‏حدی بود که کسانی مانند علی بن یقطین وزیر دولت عباسی، از دوستداران حضرت موسی بن جعفر(ع) بودند و به دستورات ایشان عمل می‌کردند. هارون سرانجام در سفری که در سال 179 به خانه خدا رفت، از عظمت معنوی امام و احترام خاصی که ایشان در بین مردم داشت بیش از پیش آگاه شد. او پس از بازگشت به مدینه و زیارت مرقد پیامبر(ص) تصمیم گرفت موسی بن جعفر(ع) را دستگیر و زندانی کند. به دستور هارون در زمان انتقال آن حضرت از مدینه به بصره، کجاوه‌هایی در مسیر همراه با کجاوه امام حرکت کردند تا در طول مسیر از راه‌های مختلف مسیر خود را تغییر دهند و  به این ترتیب مردم ندانند امام را به کجا و با کدام کجاوه بردند. این سیاست برای مأیوس کردن مردم و بی‌خبری از تبعیدگاه امام(ع) بود، سیاست‌هایی که نشان‌دهنده ترس حاکمان مستبد از نور و عظمت این امام بزرگوار بود؛ ترسی که به شهادت ایشان منجر شد. اما تاریخ گواه معتبری برای شکست استبداد و باقی ماندن نور است.

زهره هاشمی